ใคร สร้าง ความ วุ่นวาย ให้ ประเทศ นี้

ไทย เริ่มสร้างประเทศ
สมัย ร.5 พร้อมๆ
กับประเทศญี่ปุ่น

ญี่ปุ่นทำพลาด
ก่อสงครามโลก
และแพ้สงครามในที่สุด
กลายเป็นประเทศ แพ้สงคราม
กลายเป็นประเทศ ไอ้ขี่แพ้ ต่อสายตาชาวโลก

แต่ญี่ปุ่น รู้สำนึก
และหันกลับไป พัฒนาประเทศ
แก้ไขสิ่งเลวร้ายที่ทำลงไป
จากประเทศแพ้สงคราม ที่แทบไม่มีอะไรเหลือ
แม้แต่ ความมั่นใจในตนเอง
แต่มาวันนี้ ญี่ปุ่น กลายเป็นประเทศ ที่เจริญที่สุด (1 ใน 3 ของโลก)

ประเทศไทย
เริ่มพัฒนามาพร้อมๆ กับญี่ปุ่น
ไทยเอง ก็ทำพลาด แต่ประเทศนี้ สู้รบกันเอง ฆ่ากันเอง
และที่ต่างจากญี่ปุ่น คือ
ผู้ใหญ่ประเทศนี้ ไม่เคยกลับไป แก้ไข สิ่งเลวร้าย เหล่านั้น

วันนี้ประเทศนี้ ก็ยังสู้รบไม่รู้จบ
บ้านเมืองนี้ จึงหาความสงบสุข ไม่มี
พื้นดินจึงร้อนไปทุกหน ทุกแห่ง
กลายเป็นไฟเห็นแก่ตัว เผาพลานไปทุกหัวเมือง

ใคร สร้าง ความ วุ่นวาย ให้ ประเทศ นี้?
เลือกตั้ง กี่ครั้ง ต่อกี่ครั้ง
ก็นักการเมืองคนเดิม นั่นแหละ ที่ได้กลับเข้าไป
เมื่อไม่ได้ ดั่งใจ ก็ลาออกไปสร้างความวุ่นวาย อีก
ปั่นหัวประชาชน ไม่เป็นอันทำมาหากิน
เพราะไม่มั่นใจ ว่า ประเทศนี้ จะอย่างไรแน่

จึงไม่แปลก ที่ประเทศนี้
พัฒนาล่าช้า ไม่เห็นตูด ญี่ปุ่น

คงต้องรอ
ให้ผู้ใหญ่ ในบ้านนี้ เมืองนี้
ตายกันหมด แล้วสร้างคนรุ่นใหม่ ขึ้นมาแทน
คนรุ่นใหม่ ที่มีจิตใจ เป็นผู้ใหญ่กว่า ไปเป็นผู้นำ ในการพัฒนาบ้านเมือง

ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้นมา
ที่จะมีคนรุ่นใหม่ ขึ้นมาได้
น่ากลัวว่าประเทศนี้ จะเหลือเพียง
ความทรงจำในประวัติศาสตร์

โดย:
JANAWAT

ศีลธรรม ไม่กลับมา บ้านเมือง จะวินาศ

เวลาคนอื่น มาทำร้ายคุณ หรืเบียดเบียนคุณ
คนๆ นั้น กำลังสั่งสมอกุศลกรรม

หากมองให้ลึกลงไป ในความเจ็บปวดนั้น อีกครั้ง
จะเห็นว่า คุณมีโอกาศ ฝึกความอดทนอดกลั้น

จงขอบคุณ
คุณจึงควรขอบคุณ คนๆนั้น ที่หยิบยื่นโอกาศนี้ให้
ให้คุณได้สร้างกุศลกรรม ด้วยความอดทน
ขณะเดียวกัน เหตุการณ์นี้ทำให้อีกฝ่าย มีโอกาศสั่งสมอกุศลกรรม
แล้วทำไม คุณต้องไปโกรธคนนั้นเล่า (แทนที่จะสงสาร คนๆ นั้น)

การตอบโต้ ในทางลบกลับไป ด้วยการโกรธ หรืหัวเสียใส่คนๆ นั้น
จะทำให้คุณ ทำลายความสุขสงบในใจของคุณเอง
กลายเป็นการสร้างความทุกข์ขึ้นแทน

ชีวิตนี้ มันสั้นนัก
คุณอยู่อย่างเก่ง ไม่เกิน 100ปี
อย่าเสียเวลาเวลาสั่งสม อกุศลกรรม
สิ่งที่คุณเอาไปได้ หลังความตายคือ กุศล หรืออกุศล
ไม่มีประโยชน์อันใด ที่คุณจะสะสม อกุศล
เพื่อนำไปใช้ในชาติหน้า

ยังดีกว่า ที่คุณจะตายในวันนี้ อย่างสงบ
แทนที่จะมีชีวิต ยืนยาว แต่แบกหาม อกุศล
แม้คุณจะมีอายุ ยืนยาวแค่ใหน ก็ตาม
ทุกคนต้องทุกข์ เพราะความตาย เสมอ
แล้วทำไม ทุกคนต้องตาย
?
เพื่อให้ชีวิต มันสำคัญ

ทุกวันนี้
ผู้ใหญ่ ในบ้านเมือง ใช้ชีวิตเหมือน ไม่มีวันความตาย
(ไม่รู้ถึง ความสำคัญของชีวิต)
สั่งสม อกุศล แผ่ขยาย ทั่วบ้านเมืองนี้
ทำ พูด ปลุกระดม ให้ตนดูดี
ใครทำอะไร ที่ตรง กับแนวคิดตน. ชมชอบ
ใครทำอะไร ที่ผิด กับแนวคิดตน. ด่า โค่นล้ม

ไม่ว่าฝ่ายใหน จะเป็นผู้นำ
อีกฝ่าย ต้องหาเรื่อง โค่นล้มให้ไว
เพื่อตน จะได้มีโอกาศ ขึ้นไปกอปโกย ผลประโยชน์ บนนั้น
ไม่มีใคร มองถึงผลประโยชน์ ของส่วนรวม โดยแท้จริง

ผู้ใหญ่ในบ้านเมือง มักชอบพูดว่า บ้านเรา ไม่ได้พัฒนาน้อยลง แต่อย่างใด (ยังคงตัว)
เหมือนคุณขับรถจาก กทม. ไปเชียงใหม่ วิ่ง 120 ไปตลอดทาง (คุณไม่ได้วิ่งช้าลง)
ถึงเชียงใหม่ใหม
? ถึงเหมือนกัน
แต่ ชาวบ้าน ขับ 150,180 ชาวบ้านถึงก่อน

บ้านเมือง ชาวบ้านที่รายรอบ
เขาพัฒนาแซง เราไปไกล
เพราะ ผู้ใหญ่ ในบ้านเมืองนี้
มั่วทะเลาะกัน ห่วง ผลประโยชน์ และ
คะแนนเสียงสมัยหน้ามากกว่า สิ่งใดๆ

แม้ว่า แต่ละคน จะเหลือเวลาสำหรับชีวิตนี้น้อยเต็มทน ก็ตาม
ไม่ยอมตื่นจากฝัน เพื่อหันมาดูความจริง

ความจริง
ที่เราแต่ละคน
เหลือเวลาไม่มากแล้ว
สำหรับชีวิตนี้

ศีลธรรม ไม่กลับมา
บ้านเมืองนี้ วินาศ
เมื่อเบียดเบียน กันเอง
สุดท้าย ฆ่ากันเอง
บ้านเมืองชาวบ้าน ไม่ต้องทำอะไร
เขาแค่ยืนฉี่ แล้วมองดู ความหายนะ ของบ้านเมืองเรา
เขาแค่ยืนฉี่เฉยๆ ก็ชนะ แล้ว

โดย:
JANAWAT, 2013-11-3

ทำงาน โดย ไม่ต้องทำงาน

ทำงาน โดยไม่ต้องทำงาน
ชีวิตกว่า 45% อยู่ที่ทำงาน (อีก 55% เป็นชีวิตส่วนตัว)
คุณต้องทำงาน ให้สนุก
ทำงานให้เหมือน คุณกำลังเล่นสนุก
ทำงานให้สนุก มีความสุข แล้วคุณจะทำงาน โดยไม่ต้องทำงาน

และ 45% ดังกล่าว ทำให้ชีวิตของคุณมีคุณค่า
มีคุณค่า ต่อตนเอง
มีคุณค่า ต่อครอบครัว
มีคุณค่า ต่อสังคม
มีคุณค่า ต่อประเทศชาติ

และ นี่คือวิธีที่ผมฝึก ทำงานให้สนุก ให้มีความสุข

ทัศนคติ ในการทำงานที่ดี #1: